vrijdag 13 juli 2012

Wie mooi wil zijn...

Dat vrouwen (en ook mannen natuurlijk) zich bewust zijn van hun uiterlijk, is van alle tijden. Willen we niet allemaal de best mogelijke versie van onszelf zijn? Ik vraag me soms af hoeveel kilo's zalf ik op mijn lichaam gesmeerd zal hebben op het einde van de rit, en of het allemaal wel een verschil gemaakt zou hebben. Uiteraard geloof ik daar nu wel in, want anders ben ik fout bezig ;)

Recent schoof the boyfriend me een artikel onder de neus, over hoe vrouwen zich vroeger verminkten in hun zoektocht naar de ideale of best mogelijke (geconserveerde) versie van zichzelf.



Zo smeerden vrouwen van stand zich in met loodwitpoeder, om zo bleek mogelijk te zijn. Dat het een bijtend poeder was, en zelfs gaten in de huid maakte, namen ze er graag bij. Bovendien tastte deze stof de hersenen aan, of kon het onvruchtbaarheid veroorzaken...

Of om hun pupillen glanzend en verwijd te maken (voor een sensuele blik), deden ze druppels in hun ogen. Waar je op termijn blind van kon worden, buiten het feit dat het een pijnlijke zaak was.

Radium gebruiken was doodnormaal. Want daar kreeg je een glanzende huid van... You don't say?

Hoge kapsels werden zo gemaakt dat ze een week in model bleven. De pruiken die in totaal meer dan een kilo wogen, werden opgestoken met naalden van 15 cm. Vetpommade en meel zorgde er voor dat het een hele week netjes omhoog bleef staan. Dat ze door die combinatie muizen en luizen aan trokken, vonden ze slechts een vervelende bijkomstigheid.

Zoals ik al zei, het is van alle tijden. Zelfs nu worden vrouwen verminkt in de naam van de schoonheid. Zelfs in Westerse landen zoals het onze ondergaan vrouwen vrijwillig pijn of maken ze gebruik van vreemde ingrediƫnten in hun zalfjes. Denk maar aan de verhalen dat half Hollywood vogelpoep, caviar of delen van de placenta op hun gezicht smeert. Iets minder dodelijk natuurlijk, maar voor mij daarom niet minder vies...

Confession time! Hebben jullie een gewoonte waar je stiekem van af wilt, maar die wel efficiƫnt blijkt te zijn? Ik denk bijvoorbeeld aan je te moeten ontharen, terwijl je liefst van al die bossen gewoon laat staan? ;)

Wie durft het aan? Ik zal zelf beginnen: ik kom niet buiten zonder war paint op mijn gezicht. Het hoeft daarvoor niet veel te zijn, maar zonder mijn wenkbrauwen te kleuren, mascara en een beetje kleur stap ik de deur niet uit. No way. Ik vind mezelf er ziek uit zien zonder, omdat ik zo bleek ben. En hoewel dat vroeger mode was, zie ik er toch liever levendig uit :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten