Het regende daar straks weer erg hard. De bus komt er aan, en er komt nog snel een man aangelopen. Een échte man, zo'n testosteron bom, weetjewel (inclusief snor en cowboyboots)? Hij plaatst zich ostentatief vooraan de rij, en gaat als eerste de bus op en zet zich op de bank waar vier mensen kunnen zitten. (Maar in zijn geval kon dat niet, omdat zijn hormonen ook plaats nodig hadden.)
De bus vertrekt. Testosteronbom haalt zijn kam boven, en begint zijn lange manen te kammen. In een volle bus. Het liedje 'you're so vain' klonk in mijn hoofd. Maar het wordt dus nog beter.
Hij kamt zijn achterste haren naar achteren, wat in mijn wereld redelijk normaal is. Maar zijn voorste haarpartij kamt hij helemaal naar voren, combe-over stijl. Lange haren. Om dan vervolgens met een geoefende hoofdknik de zijpartijen naar achteren te schudden.
Ik zat gniffelend en schuifelend van pret op mijn stoel. En keek verwonderd rond mij dat ik de enige was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten