Ja, dat het hier lang stil is geweest, ik weet het wel. Maar ik had mijn buik vol van het bloggen. Niet het schrijven op zich, maar alles wat er bij komt kijken en de manier waarop daar bloggers daar mee omgaan, kwam echt mijn strot uit. Zodanig dat mijn inspiratie tot onder het vriespunt zakte.
Als lezer of buitenstaander, lijkt bloggen toch pretty easy. Inspiratie, iets maken, schrijven en wat foto's. Hup klaar! Maar je wil natuurlijk dat je blog gelezen wordt. Dus deel je het op facebook verschillende keren en in verschillende groepen, op Instagram, en je liket en geeft commentaar op alle sociale media die in de lijn liggen van jouw doelgroep.Want hoe meer volgers, hoe liever!
Het aantal volgers is belangrijk voor PR-bedrijven (die met bloggers of - gruwel - influencers) werken. Want hoe meer volgers, hoe groter het bereik van de producten die zij willen promoten. Die bedrijven kunnen je contacteren om een samenwerking aan te gaan, je producten te bezorgen, enzovoorts. En willen we dat niet allemaal? Dus zie je veel bloggers die zichzelf promoten om het aantal volgers de hoogte in te krijgen. Follow for follow, groepen bloggers die iedereen massaal volgen, bloggers die volgers kopen of de algoritmes op sociale media proberen de beïnvloeden (pun intended). Eerlijk: ik heb in mindere mate hier aan meegewerkt, maar had hier een slecht gevoel bij. En ik ben hier dan ook mee gestopt.
Want het mes snijdt aan twee kanten. Als je een samenwerking aangaat of producten ontvangt, is de verwachting wel degelijk dat je hier iets mee doet. Maar wat als het product voor jou onder de verwachtingen presteert? Hoe ga je hier mee om? Want je wil eerlijk zijn naar je lezers, maar je wil ook een goede relatie behouden met het PR-bedrijf.
Wat mij ook danig stoort, is de overvloed aan dezelfde producten die je zit terug komen. Als je veel blogs leest of mensen volgt op sociale media, zie je duidelijk wanneer er een PR-campagne bezig is. En dat neemt voor mij de authenticiteit helemaal weg. Bij het merk, én bij de blogger. Hoe authentiek is iemand nog als 2/3 van de posts die ze brengt allemaal gesponsord zijn? En dan nog niet duidelijk aangeeft dat die producten gekregen zijn, of dat er een betaalde opdracht zit? Dat is toch pure verdoken reclame?
Van mij mag het allemaal wel wat echter dan dat. Ik ga dus terug naar de bron: ik deel mijn inspiratie graag op mijn blog, en ik schrijf wat ik wil. Als dat wil zeggen dat er maar één lezer is (ja, mijn man, die moet), jammer. Ik schrijf omdat ik het zelf wil en graag doe, en als mensen geïnspireerd geraken is dat mooi. Maar het hoeft niet.
Dus, binnenkort terug 'gewone' artikels online. Pinky swear.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten