Een nieuw chakosj

Af en toe luister ik naar mijn man, en ga ik mee naar een rommelmarkt. Eigenlijk is een rommelmarkt mijn ding niet. Meneer kan daar uren en uren slijten, terwijl ik al lang aan de uitgang sta te wachten. Ik vind dat ze daar meestal echt rommel verkopen: oude spullen, te oud of niet vintage genoeg, versleten, verstoft, iets dat niet helemaal meer werkt, waar een hoek van af is, ...


Maar vandaag dus niet. Vandaag heb ik mijn slag geslagen. Ik stel u voor: mijn nieuwe handtas!

Had ik hier even mijn oog op laten vallen! Gezien, gewikt en gewogen, en voort gegaan. Nog een andere tegen gekomen, ook croco. Van Dior. En het leek een echte. Maar het riempje was stuk, en aangezien ik dat zelf niet kan maken en niemand ken die dat kan maken, spurtte ik terug naar dit pareltje.

Dat ik chance had, zei ze. Dat er al veel mensen naar gevraagd hadden, zei ze. En nu is ze van mij. Ik betaalde met plezier 40 euro.

Oog voor detail, much?

De handtas was nog van haar oma geweest, minstens 50 jaar oud. Maar ze is nog in perfecte staat. Mooi afgewerkt, met nog een oude sluiting, en binnen enkele aparte zakjes. Ik zou zelfs geen portemoneetje meer nodig hebben, want dat is allemaal voorzien. Ook een vakje voor lippenstift en poeder, jawel.

Ik kocht ook nog een echt antiek porseleinen servies. Ook zeer vintage. Staat heel mooi in mijn kast ;)

Of ik nu vaker naar meneer ga luisteren en meegaan? Ik denk het niet. Ik kan toch niet altijd zoveel geluk hebben?